Frankowie (łac. gens Francorum lub Franci) – nazwa zbiorcza określająca zachodniogermańską federację plemion, u swoich, uchwytnych źródłowo, początków, tj. w III w. n.e., zamieszkującą tereny na północ i wschód od dolnego Renu. Między trzecim, a piątym wiekiem część Franków najeżdżała terytorium cesarstwa rzymskiego, gdy inna część weszła w skład rzymskich wojsk w Galii. Tylko Frankowie saliccy utworzyli królestwo na terenach rzymskich. Pod wodzą rodzimej dynastii Merowingów podbili niemal całą Galię. Pod władzą Karolingów państwo to stało się wiodącą siłą chrześcijańskiego Zachodu. Jego rozpad dał początek dwóm wiodącym siłom średniowiecza: królestwu Francji i Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu.Frankowie powstali w III wieku n.e. z wymieszania mniejszych plemion germańskich (Amzywariów, Brukterów, Chamawów, Chattuariów) i Franków salickich, mieszkających nad dolnym Renem. Pierwsza wzmianka o Frankach w źródłach pisanych pochodzi z roku 257. W połowie IV wieku Frankowie osiedli w północnej Galii, w tzw. Toksandrii (ziemie położone pomiędzy rzekami: Moza i Skalda)
Frankowie saliccy, pokonując inne plemiona, podbili w V wieku Galię. Podbój rozpoczął Childeryk, ojciec Chlodwiga, który miał swoją siedzibę w Tournai (gdzie w 481 roku został pochowany). Około roku 486 Chlodwig dokonał zwycięskiego ataku na tereny określane jako Belgica Secunda. W 491 ogłosił się panem ludu, z którego pochodziła jego matka (Turyngów) i odniósł zwycięstwo nad Alamanami, którzy byli w konflikcie także z innym odgałęzieniem Franków – Frankami Rypuarskimi. Chlodwig interweniował też w Burgundii, gdzie usiłował wzmocnić stronnictwo swego sojusznika, Godigisela.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Frankowie
Źródło: http://www.sadistic.pl/cesarstwo-niemieckie-i-frankowie-sredniowiecze-vt198109.htm
Porównaj zasięg Cesarstwa Rzymskiego:
Żródło: http://www.widzew_stoki.republika.pl/klasa_I/mapy/rozwoj_terytorialny_Rzymu.jpg
Inna mapa zasięgu Imperium rzymskiego:
Wyjaśnien może byc kilka i mogą stanowić osobny przedmiot studiów:
1. Frankowie wcale nie byli tacy germanscy jak każą sądzić historycy i archeologowie.
2. Podbita ludność Galii byla juz tak mocno zromanizowana i tak liczna że przy niewielkiej ilości germańskich zdobywcow doszło szybko do zaniku germańskiego języka Frankow.
3. Frankowie pozostając w bezpośrednim kontakcie z Rzymianami a nawet pozostając we współpracy z Rzymianami co do tłumienia buntów celtyckich zostali już "wstępnie" zromanizowani w obszarze języka - czego nie było w przypadku germanów północnych.
Benedykt Zientara, w swej książce „Świt narodów europejskich” na str. 81 pisze:
"Wiadomo że inwazja Franków na Galię wywarła trwały wpływ na kształtowanie się stosunków językowo-etnicznych na jej obszarze. Pewne tereny zostały przez Germanów zasiedlone w zwarty sposób, na innych byli oni rozproszeni wśród masy ludności gallorzymskiej. Ludność ta mówiła na co dzień dialektami znacznie odbiegającymi od łaciny klasycznej, w których przebijał podkład celtycki. Obecnie dołączył się do tego wpływ języka Franków, któremu późniejszy francuski zawdzięcza część swego zasobu leksykalnego."
i dalej na stronie 132:
"Początkowo wątpliwości nie było : językiem frankijskim (frenkisk, francica lingua) nazywano zespół dwu lub trzech zbliżonych do siebie dialektów, którymi mówili germańscy Frankowie. Dopiero w VIII wieku kiedy okazało się że Frankowie mówią nie tylko językiem germańskim , ale uzywają także (albo wyłącznie) dialektów romańskich. Pojawiła się konieczność bliższego określenia. Mieszkańcy „ścisłej Francji” nadsekwańskiej (Ile de France) zaczęli (nie wiadomo kiedy) określać swój dialekt jako francuski, aby go wyróżnić od dialektów burgundzkich, szampańskich i pikardyjskich. Z czasem dialekt teń stał się podstawą rozwoju romańskiego francuskiego języka literackiego. Aby odróżnić od języka francuskiego swój stary dialekt germański, Frankowie zaczęli określać go słowem „theudisk” lub „theodiscus”."
