Za : Mały słownik kultury dawnych słowian red. Lech Laciejewicz Warszawa 1989 Wiedza Powszechna, str. 143
Hunowie - koczowniczy lud azjatycki pochodzenia tureckiego, wystepujacy w II-III w. na pograniczu Europy i AzjiOk 375 r. po podboju państwa gockiego Hunowie stworzyli wieloetniczne państwo między Wołgą a Dniestrem powodujac znaczne przemieszczenie za zachód ludów germańskich i irańskich W początkach V w. objęli swym władaniem obszary od Kaukazu po Łabe prawdopodobnie łącznie z południową Polską. Usiłowali też podporządkować sobie słowian Antów. Sladem Hunów i sprzymierzonych z nimi plemion irańsko-germańskich są groby ze zdeformowanymi czaszkami typu mongoloidalnego. Wielkie grobowce Hunów odkryto na Ukrainie w Kotlinie Karpackiej i sporadycznie na Śląsku oraz Małopolsce (Jakuszowice k. Pińczowa) Wraz z Hunami penetrowali tam Alanowie i Germanowie, którzy w południowej Polsce przetrwali aż do połowy VIw. (dobrodzieńska grupa). Władca Hunów Attyla dokonał podboju Panonii i uderzył na zachodnią część imperium rzymskiego ulegając w 451 na Polach Katalunijskich w Galii, lecz w 452 splądrował Italię. Po jego śmierci w 454 państwo Hunów uległo rozbiciu wskutek buntu plemion germańskich. Hunowie osiągnęli w swym rozwoju etap rozwiniętej demokracji wojennej, na czele państwa stało początkowo kilku przywódców, w tym dwaj chanowie o władzy dziedzicznej w końcu zaś absolutny władca Attyla. Podstawę bytu Hunów stanowiło pasterstwo oraz grabieżcze najazdy, w póżniejszym okresie obserwujemy przechodzenie na osiadły tryb życia, do dużego znaczenia doszły zbrojne drużyny oraz plemienna arystokracja, która otrzymała nadziały ziemi wraz z niewolnikami i korzystała z łupów oraz danin opłacanych przez podbite ludy. Znaczą rolę odgrywały oddziały złożone z podbitych plemion. Podstawową bronią hunów był łuk refleksyjny typu wschodniego, jednosieczny miecz (sax) i wąski miecz dwusieczny. Najazd Hunów na ziemie południowej Polski gdzie rozpoczęły się krystalizować formy wczesnopaństwowe, spowodował tam regres rozwojowy. Prawdopodobnie od Antów przyswoili sobie Hunowie określenie dla pitnego miodu, piwa i stypy (strawa).
Żródło: Imperia i barbarzyńcy, Peter Heather, Poznań 2010 , str 237, "Opis Hunow przez Ammiana:
Żyją oni tak prymitywnie ze nie znaja ognia ni strawy warzonej żywiąc się korzonkami dzikich roślin i na poł surowym mięsem które ogrzewaja nieco trzymając miedzy udami a konskim grzbietem. Nie maja budynkow by się schronic chocby chat z trzciny plecionych . Wędrują swobodnie po górach i lasach od kolebki odporni na zimno glod i pragnienie. Gdy raz wdzieja jaka nedzna koszule nie ściągają jej dopóki sama nie zbutwieje i rozpadnie się \Żaden ziemi nie orze . Nie maja stalych siedzib domow prawa ani ustalonego sposobu zycia mieszkaja zas jak uchodzcy w wozach."
Hunowie - koczowniczy lud azjatycki pochodzenia tureckiego, wystepujacy w II-III w. na pograniczu Europy i AzjiOk 375 r. po podboju państwa gockiego Hunowie stworzyli wieloetniczne państwo między Wołgą a Dniestrem powodujac znaczne przemieszczenie za zachód ludów germańskich i irańskich W początkach V w. objęli swym władaniem obszary od Kaukazu po Łabe prawdopodobnie łącznie z południową Polską. Usiłowali też podporządkować sobie słowian Antów. Sladem Hunów i sprzymierzonych z nimi plemion irańsko-germańskich są groby ze zdeformowanymi czaszkami typu mongoloidalnego. Wielkie grobowce Hunów odkryto na Ukrainie w Kotlinie Karpackiej i sporadycznie na Śląsku oraz Małopolsce (Jakuszowice k. Pińczowa) Wraz z Hunami penetrowali tam Alanowie i Germanowie, którzy w południowej Polsce przetrwali aż do połowy VIw. (dobrodzieńska grupa). Władca Hunów Attyla dokonał podboju Panonii i uderzył na zachodnią część imperium rzymskiego ulegając w 451 na Polach Katalunijskich w Galii, lecz w 452 splądrował Italię. Po jego śmierci w 454 państwo Hunów uległo rozbiciu wskutek buntu plemion germańskich. Hunowie osiągnęli w swym rozwoju etap rozwiniętej demokracji wojennej, na czele państwa stało początkowo kilku przywódców, w tym dwaj chanowie o władzy dziedzicznej w końcu zaś absolutny władca Attyla. Podstawę bytu Hunów stanowiło pasterstwo oraz grabieżcze najazdy, w póżniejszym okresie obserwujemy przechodzenie na osiadły tryb życia, do dużego znaczenia doszły zbrojne drużyny oraz plemienna arystokracja, która otrzymała nadziały ziemi wraz z niewolnikami i korzystała z łupów oraz danin opłacanych przez podbite ludy. Znaczą rolę odgrywały oddziały złożone z podbitych plemion. Podstawową bronią hunów był łuk refleksyjny typu wschodniego, jednosieczny miecz (sax) i wąski miecz dwusieczny. Najazd Hunów na ziemie południowej Polski gdzie rozpoczęły się krystalizować formy wczesnopaństwowe, spowodował tam regres rozwojowy. Prawdopodobnie od Antów przyswoili sobie Hunowie określenie dla pitnego miodu, piwa i stypy (strawa).
Żródło: Imperia i barbarzyńcy, Peter Heather, Poznań 2010 , str 237, "Opis Hunow przez Ammiana:
Żyją oni tak prymitywnie ze nie znaja ognia ni strawy warzonej żywiąc się korzonkami dzikich roślin i na poł surowym mięsem które ogrzewaja nieco trzymając miedzy udami a konskim grzbietem. Nie maja budynkow by się schronic chocby chat z trzciny plecionych . Wędrują swobodnie po górach i lasach od kolebki odporni na zimno glod i pragnienie. Gdy raz wdzieja jaka nedzna koszule nie ściągają jej dopóki sama nie zbutwieje i rozpadnie się \Żaden ziemi nie orze . Nie maja stalych siedzib domow prawa ani ustalonego sposobu zycia mieszkaja zas jak uchodzcy w wozach."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz