Zadruga

Zadruga - umowny termin oznaczający formę wielkiej wspólnoty rodzinnej opartej na więzach krwi, wspólnocie produkcji i konsumpcji, wspólnocie majątkowej i władze naczelnika. Słowiańszczyzna ma wyjątkowo rozbudowane słownictwo w zakresie relacji rodzinnych. Jedynie kultura hinduska jest w swej istocie dorównać na tej płaszczyźnie kulturze słowiańskiej które to obie niewątpliwie sięgają do wspólnoty indoeuropejską:
Terminy z zakresu zadrugi, rodu, rodziny: ojciec, matka, mać, mama, syn, córa, brat, siostra, stryj, wuj, pociotek, krewny, dziad, baba, pradziad, prababka, wnuk, prawnuk, praszczur, plazgor, przodek, macocha, ojczym, pasierb, pasierbica, świekr, świekra, dziewierz(szwagier), ZEŁWA(szwagierka), jątrew (żona brata), nieć (wnuk, siostrzeniec, bratanek), nieściora, snecha, sneszka (żona syna), żona, mąż, zięć, chłop, niewiasta, teść, teściowa, szurza (brat żony), świeść (siostra żony), swak (mąż siostry).

Arkona

Arkona - świątynia słowiańska Świętowita na wyspie Rugia, będąca jednocześnie grodem obronnym, ze stałą załogą 300 wojów. Na czele przybytku stał arcykapłan. Świątynia była jednocześnie skarbcem słowiańskiego plemienia Ranów. Była świętym miejscem dla wszystkich Słowian zachodnio-bałtyjskich. Arkona została zdobyta i zniszczona przez duńczyków w 1168r. Helmold, autor Kroniki słowiańskiej z XII w. pisał "... i wszystkie kraje słowiańskie posyłały tam roczną daninę, wyznając, że jest on bogiem ich bogów" Warto zwrócić uwagę że podległość ta absolutnie nie ma podłoża militarnego, gdyż plemię Ranów i owszem było bitne ale niezbyt liczne, a wybitnie religijne. Należy tu wtrącić że wierzenia Słowian, niezwykle w swej analogii przypominają wierzenia hindusów. Saxo Grammaticus w Dziełach Duńczyków opisuje posąg Siętowita w Arkonie "z czterema twarzami i tyluż karkami". Sama nazwa Świętowit oznacza Święty pan (byt) co możnaby utożsamiać z najwyższą formą boga.