Aleksander Brukner, Starożytna Litwa Ludy i bogi szkice historyczne i mitologiczne, Wydawnictwo Pojezieże, Olsztyn 1985
str.7 "Godzi się tu zaznaczyć pewną osobliwość terminologiczną i pojęciową języka Brucknera. Było nią posługiwanie się nazwą Litwa w dwojakim znaczeniu: szerszym, służącym na oznaczenie wszystkich ludów bałtyjskiej grupy językowej (Prusów, Jaćwingów, Litwinów, Łotyszy i Kurów) oraz węższym, odnoszącym się do obszaru tzw. Litwy właściwej w jej etnograficznych granicach. Dziś, dzięki zwłaszcza wybitnemu lingwiście łotewskiemu Janisowi Endzelinowi upowszechnił się sztuczny termin Bałtowie zastosowany w 1845 roku przez G. Nesselmanna jako określenie ogólne, jednoznaczne w swej treści, czym góruje nad innymi kiedyś stosowanymi, a także nad Brucknerowską Litwą."
G.N. Nesselmann: Die Sprache der alten Preussen an ihren Uberrestern erlautert, Berlin 1845,
Encyklopedia PWN podaje:
http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Baltowie;3873834.html
Bałtowie, grupa ludów indoeuropejskich, wyodrębniona po 3000 p.n.e. (w późnym neolicie) (Mój przypis :przez kogo i na jakiej podstawie takie datowanie???) na terenie środkowowschodniej Europy;
ze względu na warunki geograficzne zachowali odrębny język i nie brali udziału w ruchach migracyjnych (Mój przypis :jakież to warunki geograficzne determinują że zachowali odrębny język - odrębny od kogo??? i nie migrowali?) ; do Bałtów są zaliczani Litwini i Łotysze oraz wymarłe plemiona Prusów, Jaćwingów i Kurów.
Pradzieje.
Kolebkę Bałtów stanowi najprawdopodobniej środkowe i górne Podnieprze, gdzie egzystować miała hipotetyczna tzw. wspólnota bałto-słowiańska, a ściślej zespół nie w pełni zdefiniowanych etnicznie ludów, przodków średniowiecznych Bałtów i Słowian. W połowie I tysiąclecia p.n.e. wywędrowały stąd (Mój przypis : rozumiem że jeszcze bardziej hipotetycznie, gdyż byli tam hipotetycznie ???) grupy ludności, które zajęły siedziby na wybrzeżu Morza Bałtyckiego, pomiędzy Pasłęką a Niemnem. Migracja ta dała prawdopodobnie początek formowaniu się nadmorskiego odłamu Bałtów. W pierwszych wiekach naszej ery Bałtowie zajmowali już wybrzeże aż po Dźwinę, tworząc wyraźnie wyodrębniony krąg kulturowy, w którym można dopatrywać się przodków średniowiecznych Prusów, Galindów i Jaćwingów (Bałtowie Zachodni) oraz Litwinów, Kurów i Łotyszy (Bałtowie Wschodni). W końcu I w. n.e. część Bałtów (najprawdopodobniej mieszkańcy Sambii) została opisana przez Tacyta jako Aestiorum gentes — lud zbieraczy bursztynu. Znacznie większy odłam Bałtów stanowiły plemiona osiadłe w lasach środkowego i górnego Podnieprza (Bałtowie Naddnieprzańscy). Kultura Bałtów Naddnieprzańskich, mimo pewnych podobieństw do kultury odłamu nadmorskiego, nie odbiegała w istotny sposób od modelu kulturowego innych ludów, w tym Finów i Słowian, zamieszkujących leśną strefę Europy Wschodniej. Sytuacja ta ułatwiła szybką slawizację Bałtów Naddnieprzańskich w VII–X w. W XII–XIII w. walki międzyplemienne oraz najazdy polskie i ruskie, a później ekspansja krzyżacka doprowadziły do wytępienia części nadmorskich Bałtów: Galindów, Jaćwingów, większości Prusów (niedobitki uległy germanizacji po wprowadzeniu reformacji w początku XVI w.) i Kurów. Pozostałe grupy plemienne uformowały 2 jedyne przetrwałe do dziś narody bałtyjskie — litewski i łotewski.
str.7 "Godzi się tu zaznaczyć pewną osobliwość terminologiczną i pojęciową języka Brucknera. Było nią posługiwanie się nazwą Litwa w dwojakim znaczeniu: szerszym, służącym na oznaczenie wszystkich ludów bałtyjskiej grupy językowej (Prusów, Jaćwingów, Litwinów, Łotyszy i Kurów) oraz węższym, odnoszącym się do obszaru tzw. Litwy właściwej w jej etnograficznych granicach. Dziś, dzięki zwłaszcza wybitnemu lingwiście łotewskiemu Janisowi Endzelinowi upowszechnił się sztuczny termin Bałtowie zastosowany w 1845 roku przez G. Nesselmanna jako określenie ogólne, jednoznaczne w swej treści, czym góruje nad innymi kiedyś stosowanymi, a także nad Brucknerowską Litwą."
G.N. Nesselmann: Die Sprache der alten Preussen an ihren Uberrestern erlautert, Berlin 1845,
Encyklopedia PWN podaje:
http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Baltowie;3873834.html
Bałtowie, grupa ludów indoeuropejskich, wyodrębniona po 3000 p.n.e. (w późnym neolicie) (Mój przypis :przez kogo i na jakiej podstawie takie datowanie???) na terenie środkowowschodniej Europy;
ze względu na warunki geograficzne zachowali odrębny język i nie brali udziału w ruchach migracyjnych (Mój przypis :jakież to warunki geograficzne determinują że zachowali odrębny język - odrębny od kogo??? i nie migrowali?) ; do Bałtów są zaliczani Litwini i Łotysze oraz wymarłe plemiona Prusów, Jaćwingów i Kurów.
Pradzieje.
Kolebkę Bałtów stanowi najprawdopodobniej środkowe i górne Podnieprze, gdzie egzystować miała hipotetyczna tzw. wspólnota bałto-słowiańska, a ściślej zespół nie w pełni zdefiniowanych etnicznie ludów, przodków średniowiecznych Bałtów i Słowian. W połowie I tysiąclecia p.n.e. wywędrowały stąd (Mój przypis : rozumiem że jeszcze bardziej hipotetycznie, gdyż byli tam hipotetycznie ???) grupy ludności, które zajęły siedziby na wybrzeżu Morza Bałtyckiego, pomiędzy Pasłęką a Niemnem. Migracja ta dała prawdopodobnie początek formowaniu się nadmorskiego odłamu Bałtów. W pierwszych wiekach naszej ery Bałtowie zajmowali już wybrzeże aż po Dźwinę, tworząc wyraźnie wyodrębniony krąg kulturowy, w którym można dopatrywać się przodków średniowiecznych Prusów, Galindów i Jaćwingów (Bałtowie Zachodni) oraz Litwinów, Kurów i Łotyszy (Bałtowie Wschodni). W końcu I w. n.e. część Bałtów (najprawdopodobniej mieszkańcy Sambii) została opisana przez Tacyta jako Aestiorum gentes — lud zbieraczy bursztynu. Znacznie większy odłam Bałtów stanowiły plemiona osiadłe w lasach środkowego i górnego Podnieprza (Bałtowie Naddnieprzańscy). Kultura Bałtów Naddnieprzańskich, mimo pewnych podobieństw do kultury odłamu nadmorskiego, nie odbiegała w istotny sposób od modelu kulturowego innych ludów, w tym Finów i Słowian, zamieszkujących leśną strefę Europy Wschodniej. Sytuacja ta ułatwiła szybką slawizację Bałtów Naddnieprzańskich w VII–X w. W XII–XIII w. walki międzyplemienne oraz najazdy polskie i ruskie, a później ekspansja krzyżacka doprowadziły do wytępienia części nadmorskich Bałtów: Galindów, Jaćwingów, większości Prusów (niedobitki uległy germanizacji po wprowadzeniu reformacji w początku XVI w.) i Kurów. Pozostałe grupy plemienne uformowały 2 jedyne przetrwałe do dziś narody bałtyjskie — litewski i łotewski.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz